Alleen op stap

Eenzaam loop ik over straat
Een lantaarnpaal flikkert aan en uit
Ik schop tegen een blikje cola
Het botst nog zo'n 3 keer op de grond

Verlaten zit ik op de stoep
Uit het riool komt een walgelijke geur
Ik pak mijn gsm en kijk naar het uur
Kwart voor drie, m'n ouders hebben wel genoeg gewacht

Ik sta op, maar iemand duwt me terug neer
Hij grijpt mijn benen en sleurt me aan de kant
Hij trekt aan mijn haar en snoert me de mond

Zijn handen glijden naar zijn riem
Hij likt in mijn hals en trekt mijn slipje uit
Tranen stromen, ik had beter naar mijn ouders moeten luisteren

Lynn

Niemand die ze merkt

Daar ligt ze dan
In de nacht
Helemaal alleen
Niemand die merkt dat ze er niet meer is
Koud en alleen verlaten
In de nacht, alles is zwart
Die enge geluiden om haar heen
Niemand die het merkt behalve zij
Die levendige wereld is niet zo levend 's nachts

Maar wanneer het ochtend is lopen de straten vol
Allemaal lege mensen
Ze ligt nergens en alleen
Het regent niemand die merkt dat zij er niet meer is
Ze is weg

Elise

Lege badkuip

De nacht valt aan.

De straten lopen leeg, net als een badkuip.
Alles loopt weg in een zwart gat.
De straten zijn doodstil.


De nacht neemt het laatste licht in zijn handen,
vervolgens geeft hij het aan de duisternis.
Die aanschouwt het voorzichtig en slokt het op.


Het licht schrijdt en spartelt, maar zakt
weg in het donker.
Zijn stralen hangen vol grijze en zwarte vlekken.

Plots stoppen eenzame wolven met huilen.
Duisternis hapert, boert en moet even gaan liggen.
Elk levend wezen weet, het is tijd.


Indra saenen

Meisje

Meisje...

Een meisje heeft een teddybeer vast.
Ze huppelt zingend door de nacht.
Het duurt niet meer lang en ze wordt verkracht.

Nu gaat ze het hem wreken.
Zo had ze het nog niet bekeken.
Eee moord met een touw of met een mes?
Een klein meisje als moordenares.

Maar bekijk het aan de goede kant.
Ze speelde met haar teddy hand in hand.
Ze speelt niet meer, maar moordt nu wel.

Kinderspel zo noem je dat.
OEPS, ze vindt haar teddy niet meer.
Die ligt naast de vermoorde man !!!

Yne

De maan

het licht van een lantaarnpaal
scheen door de lege straten
het geluid was weg
en de stilte kwam tot leven
de vogels fluiten niet
je hoorde geen mensen praten
fonkelende sterren zweefden rond de maan
alles was rustig alles was normaal

een wenend meisje zat op de stoep
haar zijden haren dansten door de wind
en zwarte traan rolde over haar wang
ze keek omhoog en zag hoe de maan stilaan verdween
de eerste zonnestralen vielen op haar gezicht
en het meisje was plots verdwenen

Het is nacht

Het is nacht
Het is donker
Iedereen slaapt
Nadat je goed hebt gegaapt

Het is nacht
Het is donker en grauw
Buiten is het ijzig kou
De nacht is een pracht

Het is dag
Het ligt schijnt door het raam
Iedereen wil naar buiten gaan

Het is dag
De vogeltjes fluiten
En iedereen wil naar buiten

De Nacht

In de nacht
Schijnt de maan koud en stil
zijn ronde vorm is een pracht
het kijkt wel wit goud zo kil

hij is alleen zichtbaar in de nacht
voor wie dat wil
voor wie dat wil het is een wonder en heeft mij in zijn macht
dat je iets ziet wat zo ver weg is en zo stil

ik keek omhoog en zag nog meer
de sterren zo licht als een veer zweefden ze in de lucht
jammer dat ze er al niet meer zijn als je ze ziet

de melkweg was ook zichtbaar deze keer
hij schitterde en fonkelde een mooie vrucht
hij kronkelde zo over de hemel hij lijkt wel in verdriet

Zonder ziel

Op weg naar mijn liefde, naar mijn leven
Werd ik vermoord door een man zonder ziel
Weg met mij edelstenen liet hij mij verdwijnen in de nacht
Mijn liefde zocht en vond mij, dood en verkracht

Hij wou bij mij zijn, zich overgeven in de duisternis
Hij stak zich ter plekke neer en stier in verdoemenis.
Twee dode lijken waren wij
Maar als doden stonden wij tenzamen niet meer zij aan zij

Als de zon scheen konden wij dat niet voelen
Als hij mij vertelde dat hij mij lief had wist ik dat hij dat niet meer meende
Ik kon hem of iets anders wat ik lief had niet meer aanraken, zonder niets te voelen

Ik werd een vies rottend lijk, ik kon de nacht haast laten vloeien in mijn lichaam
En voeden met het bloed van onschuldige mensen konden wij dit onnoemenswaardige leven overleven
Wij waren ooit 2 liefhebbende mensen, maar hadden ons aan de nacht overgegeven

Jules

Slapend in de nacht

Klein meisje omringt door angst
Duistere nacht kust haar lippen
Vochtige lucht omhelst haar kleine voetjes
Eenzaamheid is haar beste vriend

Bloed verspreidt zich in haar witte jurk
Blauwe plekken branden op haar huid
Traan rolt over haar wang
Ze neemt afscheid

Ziel verliet haar lichaam
stokstijf liggend in het gras
Ogen starend naar de maan

Nooit meer huilen
Nooit meer pijn
Slapen zal ze eeuwig

Amber

Zonsopkomst

's avonds in het Avondland,
waar de zon op en neer gaat.
Als hij gaat komen er nieuwe gezichten.
Niet alleen de maan met hun kompaan.

Maar geen wel stellende bondgenoten, maar stokers
die onheil poken in het menselijk dromending.
Ze komen niet met één, maar met een bende slechten,
die proberen met een trachtende trechter jou één nacht herinneringen

weg te verhinderen naar hun lekkende vak.
Soms lukt het hen niet door het gestoorde
zonsopkomst.

Die vertraagt hun test voor de rest van hun plan.
Maar de rest blijft hoor,
voor iedereen die hun herinneringen wilt bijhouden.