Klein meisje omringt door angst
Duistere nacht kust haar lippen
Vochtige lucht omhelst haar kleine voetjes
Eenzaamheid is haar beste vriend
Bloed verspreidt zich in haar witte jurk
Blauwe plekken branden op haar huid
Traan rolt over haar wang
Ze neemt afscheid
Ziel verliet haar lichaam
stokstijf liggend in het gras
Ogen starend naar de maan
Nooit meer huilen
Nooit meer pijn
Slapen zal ze eeuwig
Amber