maandag 26 oktober 2009

Niet meer bang

mijn gedicht:

Ik ben nu best groot en niet meer bang,
ik jaag nu zelf liever mensen op stang.

Ik schrik niet meer van de man in
de kast die vroeger mijn hart belast
Er is wel een ding en dat is nooit vergaan

in de spiegel kijken voor het slapen gaan.
Want een meisje heel wit die elke keer in mijn
kamer zit, met zwarte haren zo nat
en het rotte lijk in mijn bad
Ik loop dan naar benee en zie daar een grote bloedzee.
Dit is niet normaal en zeker niet goed
wat doet dat mes onder mijn voet?

van: Indra